Een van de hoogtepunten van mijn reis was de mogelijkheid om buurtevenementen en -praktijken mee te maken. Elk gerecht was een kookervaring en ik merkte dat ik genoot van smaken waar ik niet genoeg van kon krijgen.

Het eiland nodigde me uit met zijn gezellige, exotische wind, en ik ontdekte al snel dat Curaçao zelfs meer was dan alleen een vakantieoord; het was een locatie waar achtergrond, samenleving en volledig natuurlijke aantrekkingskracht op een uniforme en speciale manier met elkaar verbonden waren. Mijn onderwijsbeurs bevond zich in het hart van Willemstad, de financieringsstad van Curaçao. Weekendjes Stage op Curacao weg waren mijn tijd om het eiland te verkennen, en Curaçao was niet ontevreden. De galerijen van het eiland, zoals de Kura Hulanda Gallery en de Mikve Israel-Emanuel Synagoge, vertelden verhalen over de uiteenlopende individuen die feitelijk het verleden van Curaçao hadden gevormd. Curaçao had mijn ogen geopend voor de charme van het Caribische verlangen, en het was een verlangen dat ik zeker voor het leven met me mee zou nemen.

De mensen op Curaçao waren enkele van de populairste en meest uitnodigende mensen die ik ooit eerder tevreden had gesteld. Hun gevoel van tevredenheid op hun eiland en hun enthousiasme om hun samenleving en praktijken met mij te delen, hebben een blijvende stempel op mijn hart gedrukt.

Weekendjes weg waren mijn tijd om het eiland te ontdekken, en Curaçao was niet ontevreden. Door te wandelen door het Christoffel National Park kon ik mezelf onderdompelen in de gevarieerde en rijke planten en dieren van het eiland, wat veel te maken had met de vlakke landschappen van mijn geboortestad.

De achtergrond en samenleving van Curaçao waren bovendien zeer aantrekkelijk. De galerijen van het eiland, zoals de Kura Hulanda Gallery en de Mikve Israel-Emanuel Synagoge, vertelden verhalen over de uiteenlopende individuen die feitelijk het verleden van Curaçao hadden gevormd.

De eerste paar weken waren een snelle tijd van plezier en aanpassing. Het eiland nodigde me uit met zijn gezellige, exotische wind, en ik ontdekte al snel dat Curaçao groter was dan alleen een reizigersbestemming; het was een gebied waar achtergrond, samenleving en volledig natuurlijke aantrekkingskracht op een uniforme en onderscheidende manier met elkaar verbonden waren. Door de dynamische tinten van het op Nederland geïnspireerde ontwerp, de dynamische ritmes van de buurtliedjes en de verrukkelijke geur van Caribisch eten leek het alsof ik daadwerkelijk op een ansichtkaart was beland.

Curaçao had eigenlijk mijn ogen geopend voor de charme van het Caribische verlangen, en het was een verlangen dat ik zeker permanent met me mee zou brengen. Mijn ervaring als docent als fellow had niet alleen mijn perspectieven verruimd, maar had ook een blijvende stempel op mijn hart gedrukt, waardoor ik een langdurige voorstander was van betrouwbare toeristen en een enthousiaste toerist die enthousiast was om de verborgen schatten van de wereld te ontdekken. Toen ik thuis aan boord van het vliegtuig stapte, besefte ik dat mijn Caribische ervaring eenvoudigweg het begin was van een leven vol expedities, ontdekkingen en verkenningen.

Terwijl het zonlicht onder het perspectief zakte en de lucht opnieuw schilderde met tinten oranje en roze, ontdekte ik mezelf op het aantrekkelijke eiland Curaçao, klaar om aan een reis te beginnen die mijn leven definitief zou veranderen. Deze kleine Caribische schat, genesteld in het zuidelijke deel van de Kleine Antillen, zou zeker mijn thuis zijn voor de volgende paar maanden toen ik begon aan een ervaring als docent als geen ander.

Naarmate de dagen weken werden, en de weken maanden, werd mijn lesgeverschap op Curaçao groter dan alleen maar een werkervaring; het was een levensveranderende ervaring. Ik ontdekte dat het Caribische verlangen niet bestond uit pittoreske kustlijnen en leidende handbomen; het had te maken met het overvloedige scala aan samenlevingen, de initiatieven tot behoud en de echte warmte van individuen die van Curaçao een werkelijk unieke locatie maakten.

Ik had ook de mogelijkheid om getuige te zijn van de duurzaamheid en de vastberadenheid van de individuen in moeilijke tijden. Het eiland kreeg te maken met een groot aantal natuurlijke catastrofes, maar het gevoel van ruimte en de standvastige geest van de Curaçaoënaars waren absoluut motiverend.

Mijn onderwijsbeurs bevond zich in het hart van Willemstad, de grondstoffenstad van Curaçao. Met elkaar en mijn collega’s heb ik talloze banen toegevoegd die bedoeld waren om het gevarieerde waterleven, dat groeide in het kristalheldere water van Curaçao, te beschermen.

Het eiland was eigenlijk mijn tweede thuis geworden, en het afscheid nemen was een van de meest bitterzoete minuten van mijn leven. Ik verliet Curaçao met een hart vol herinneringen, gloednieuwe relaties en een veel dieper begrip van de wereld. De lessen die ik meer heb geleerd over ecologisch behoud, multiculturalisme en de robuustheid van de buurt zijn mij bijgebleven en hebben mijn kijk op het leven en mijn toekomstige ondernemingen gevormd.